—Itz-Neurtuz—

Etzun izan erantzunik

Aurraitz

Aitz-ura bezin garden zinan maitetasun,

nere biotz-barruan bakarti ta zintzo;

zutzako ziran nere zotin eta mintzo

kabia beroa zindun nere tamaltasun.

Leun eskintzen nitizun, ilunabar ta goiz,

pozkida ta atsekabez ondutako kanta,

biozketa samurrez ereskidetu-ta;

baina etzuten izan erantzunik inoiz.

Uste sakituaren zidor neketsuan,

burestun bat ezarri bai-nizun azkenez,

arduratsu egin-da, mingostasun-lorez;

ixilaren zelaian zimel-zimeldu zan.

Saminez geratu zan ixil otzan bakar,

tamal minduak esi, biotz utzituan,

lore zimel ta kanta pusketak oinetan;

geroz maitasun-bidez biotzkadak makar.

Orain amesetan lez, urrunetan zakust

zaurats baten ostean, gentzaz, estalirik.

Berriz etortekotan... ez ekarri istorik

Zugaitik yasantzeko adorerik ez dut.