Kanibalismoa

Itxaro Borda

gizartearen konplaxentziaz baizik

ez da poeta existitzen.

poeta izaten eta ukaiten da

herri baten sentimendu faltsuenak

                                     idilikoenak

biziarazten dituelakoan:

                      tristezia

                      maitasunezko penak

                      klase/aberri borrokak

                      naturaren aldaketak (beti txarrak)

                      sineste zahar galduak

minableetan minableena da herriko poeta

gezurtia

beldurtia

helguraz hantua

artifiziala

                    onhartua da

                    gizartearen akatsak

                    oro

                    kristalizatzen dituen neurrian.

azkenean ez du behar sakon batek idaztera bultzatzen

konplizitate hilkorrak

zozietatearen joko krudelak

xoilik gidatzen ditu poetaren urratsak.

azkenean poeta kanibalerik handiena da

bere biziaz baino gehiago

besteen bizi ondar ustelduetaz hazten baita.

eskoletan ikasi eta segituan pratikan ezarri

teoria poetiko sofistikatuen junglan

                    zintzotasun guti agertzen da,

nik hiru poeta zintzo kondatzen ditut

ez dut erranen zein

nere sekretua da

kanibalek irentsi artean...