L I T E R A T U R   A L D I Z K A R I E N
G O R D A I L U A

 

 
 

                   - Literatur Aldizkarien Gordailua
                   - Olerti aldizkaria
                   - Ale honen aurkibidea

                   - Ale honi buruzkoak (azalaren irudia eta fitxa)

Aurreko artikulua— Olerti 1959 IV (1959-urria/abendua) —Hurrengo artikulua




 

 

A. Machado euskeraz

 

Antonio Machado

euskaratzailea: Igotz

 

Ura borbor

 

Larraiñaren erdian arri zakar gaiñe,

Zut dan untzez josiriko orma zarran ostean

Nekosta goiak bere osto illen orbana.

 

   Jausiz doa arrastia etxetoeri aurkez,

Zei zabal amestian. Dirdiran leiarkiak

Euzki-oiar illaunez. Ikus pendiz goietan,

Garazur nasi antzo, mukulu biziak.

 

   Mana ondarrik bagea zelai ixil bakarrean,

Arimak dager emen bere samin-antza.

Ura borbor ta borbor atxurizko kaikuan.

Itzal-gune guztian urak soilki otsa.

 

 

Zer dagik?

 

Udako gau sor batean

—zabal zegon balkoia

ta nire etxeko atea—

Erio yat barrura.

 

   Aren oeruntz urbil zan

—niri begiratzeke—,

eta atzamar ubel guriz

zerbait ausi eban mee.

 

   Mintzul ta begitu barik

jun zan Erio, ostera,

nire ondotik. —Zer dagik?

Ak ez itzik atera.

 

   Nare egoan nire aurra,

ni biotz-odoletan.

Ai, arek ausi ebana

bion tarte mintza zan!

 

 

Oraindik ez

 

Amabi jo ditu orduak... ta amabi

atxurkada dira lurrean emonak...

...Ene ordua! —nik oiu andi— ...Ixilak

au erantzun eustan: —Etzaitez bildurtu,

are-orduarian dardarazten dan

azken-tanta jausten, ez dozu ikusiko.

 

   Oraindiño ordurik askoz dagizu lo

itxas-ertz zarraren gaiñean nasaitsu,

ta beste ur-ertzean ontzia lotzean

goiz argi aratz bat idoroko dozu.

 

 

Umeen kanta

 

Eresik dantzudaz

soiñu zarrezko,

aurrak abestuta

jolas-pilloko;

barne ameskorrak

ixurtzen dabez,

arrizko iturriak

euren ura lez:

alaikor ez diran

barre azken bako

soiñu bardiñez,

mergatzak ez diran

min-malko zarrez;

ta ituna diñoe

jori bakuna,

elezar joanen

maite-ituna.

 

   Aurren ezpanetan

kantak daroe

edestia naspil,

argi oiñaze;

urak be ba-dabil,

garbi-urdiña,

iñoiz esan bako

maitasun zarren

sorgin-ipuiña.

 

   Zei zar gerizatsu

baten jostari

dabiltzaz umeak

kanta-kantari...

 

   Arrizko iturria

elezarrezko

leiar betikoa

ixuriz dago.

 

   Abesti bakunak

kanta-kantari

diardue aurrak,

jira-birari,

joan doan zerbait,

biurtze bage:

edestia naspil,

argi oiñaze.

 

   Ur-sorgu ozkirrak

kantari darrai;

edestia aizturik,

miña kantagai.

 

 

Itxarrik

 

Loak ar ete biotza?

Ene ames-erlauntza

lan barik? Igar ete yat

biur oldoz-gaioa,

murko-sail utsa biraka

itzalez okitua?

 

   Ez, lo ez daukat biotza.

Itxarrik dago, itxarrik.

Ez lo ez ames, so dagiz

begi biak zabalik,

urrin-zantzuak, ta dantzu

ixil andi ertzetik.

 



Literatur Aldizkarien Gordailua Susa argitaletxearen egitasmoa da.