Gautxoria

Aldori

        Oker bidian zoro doia gazte itsua. Ustekabeko gautxoriaren oiu itunak dardara daragitso, bere zentzunera ekarririk. Zoro gura leuke jarraitu; baiña barruko kruselua bizturik, adimena argitu ta gogo-indarrez bide zuzena aurkitu daroa.

—Zertara ator nire bidera

Oiuka doiñu itunian?

Ene barneko poz-jarioa

Agortu nairik agian?

Izartxo batek lillura naiok

Dizdirakada batian,

Odei illunik ezeidak jarri

Maitasun ames eztian.

—Itxartu zaitez, ez arren jaurti

Beste oinkada bat aurrera.

Gauaren jabe, ondo dazagut

Izartxo orren zirrara.

Maitasunaren tuntunarekin

Zaruaz maitakerira,

Atsegin-liliz estalitako

Amildegi sakonera.

—Ixilik ago, etxoat gura,

Eztamuat siñesterik.

—Piztiak eztau gizakiak lez

Esan oi iñoiz guzurrik.

—Ondora ezkero ez al-yadukat

Ezelan urten biderik?

—Atsegin-lili dozuzan orrek

Kate litzakez geroztik.

—Illunpietan argi ikusirik

Emon daustak aolkua.

(Izaki danak derakuskue

Jaungoikoaren eskua).

Jarraitu egik ara ta ona,

Abestu cure ujujua,

Giza-biotzak bideraturik,

Naizta izan mozolua.