Bertsolaria ta euskera

Deunoro

Gure euzkera zar ta joriak

daun beste urte dan bertsolariak,

ta bertso jator onei eskerrak,

bizia izan dau oiñarte euskerak;

        eta guk emen,

ziranean aiña izan ez arren,

orein lorratza dogu jarraitzen.

Entzunik nago len ba-zirala

bertsolariak zenbatu-ala;

orain, alan be, zori txar batez,

diranak doguz erdi negarrez:

        neke ta miñak,

naita izan iñok kendu eziñak,

legortu dautsez txit barren-muiñak.

Ez ikasia zan gure erria,

giza-ekanduz, baiña, azarria;

nun-nai orrela bere izatia

bertsotan dabes guzti-guztia,

        oiñik oiñera,

enda ta izkuntza, bizi-oitura

ta Aitor zarraren aldi-gainbera.

Alatz guena da bere uzkurtza,

irudi-itxura zeruko atsa;

biotz ondoa min-arantzetan

ta mingain zoli bertso kantetan.

        O bertsolari!

erri-bizitza baten mirari.

Gure izana zor dautzugu zuri.