Argia bera

N. Ormaetxea (Orixe)

Lux hominum,

Gizonen argia.

Illik, illunik Argia bera.

Illunak ote du

garaitu betiko?

—Ez; obiaren

zoko illunetik

eguzkia baiño

argiago ialki da

lumen Christi

Kristo'ren argia.

Eliz-etxeetan

larunbat gauaz,

illun beltzean,

goizaren zai gaude.

Mane lucescit.

Atoz, argi-xinta,

gure barrun au

argiz betetzera.

Lurrak ez du berez

emaiten argirik;

alare, gizonak

asmatu du nola

arri mugerretik

txinpartak atera.

Kristo'ren antza du

arri gogor orrek

Christus erat petra.

Moises'en aitzeri

ur garbi dario;

oni berriz sua,

argi eta bero.

Iru biurreko

ezko-ziria

sutzen du apaizak;

Pazko-zuzia,

maieko kandelak.

Piztu bitartean,

zintzoen erraiak

iotzen ditu pozak

Kristo'ren izpiak.

Izarren dirdaiak

eta argi onenak,

eman bezaiote

elkarri musua.

Kristo illaren

dirdai izkutuak,

eman bezoia muñ

gugan gorderik dan

poz ixillenari.

Otoitz eta otoitz

agurotuko da

argi-urratzea.

Etorri, etorri,

Kristo'ren argia!

Gaiñezkako poza

Apostoluena,

Madalena'rena.

Zer dakar argiak?

—Lurraren ikara,

magnus terrae motus

gorputz animetan,

zain eta muiñetan,

ezur guzietan.

Alaxe, nolabait,

goiz-argiak eta

egoa pilpillak

esnatzen dute

begi ta belarri

lo zegon artzaia;

baita beor-saillak

arro arro dala,

laugain irrintzika,

aien azkazalak

lurrari dardara

daragionean,

egun berriaren

zantzua zabalduz,

poz aundia sartzen

dio erraietan.

Otoitza: Meza, Kyrie, Gloria.

Pozaren pozez,

a lertu bearra!

Au dugu urtean

egun aundiena.

Ote da kristaurik

sumatzen ez dunik?

Baiñan aurten ez dut

poz orren berorik,

ez malko bakarrik.

Itzal-aldia?

Ez; Iesukristo'ren

argiak nigan

nere animako

xirrintaz batean,

bi argi tartean

gertatu oi dan

etena dirudi.

Itzal antzeko

argi gorde ortan,

ni oarkabean,

biak elkarri

muñ egin diote.

Argi-eten ortan

ez al da musua

legunagoa?

Ixil aizea,

izarrak ixil,

guzia iabal,

anima ixil.

Bego pakea,

poz guziak baiño

doai obea.