Irure ganian

T. Etxebarria

(Eduardo'ri)

Beingo baten, txantxagorrixa

galdez zan ormatxoriari,

au basuan, ibiltze aldera:

«Or, kale aldetik zer barri?»

    —Naste borrastia t'abarra,

drogia ugari eta orrua,

alkarregaz aitu eziña

gizona dan kaskil zorua.

Eta utza, gauzia balitza

beñipein gabe odola jausi;

beti baiña nola asmau

kalterik geien eiñ auzuari.

Estu, mundu zabal onetan,

eta uste daben guziagaz,

faltan ete dan agertuko,

biar baiño len, beti bildurraz.

Gaiñ, alkar ikusi eziñik

iñoiz eten bako auzixetan,

ez badituzu makillaka

alkarren aurka baztarretan.

    Txantxagorriak, gizonana

entzunaz ormatxorixari,

bene-benetan ikaratuta

esaten zetsan bere buruari:

    —Ah! zer umezurtz gizajuak!

Ziur ezba eurok aitarik

guk zeruko Aita bezela;

dana deuskuna diru barik,

estuasun apur bat gabe,

baketsu legian egonda;

bakarrikan geure kantuak

alai basueri emonda!