L I T E R A T U R   A L D I Z K A R I E N
G O R D A I L U A

 

 
 

                   - Literatur Aldizkarien Gordailua
                   - Olerti aldizkaria
                   - Ale honen aurkibidea

                   - Ale honi buruzkoak (azalaren irudia eta fitxa)

Aurreko artikulua— Olerti 1961 IV (1961-urria/abendua) —Hurrengo artikulua




 

 

Zazpi olerki

 

B. Gandiaga

 

—l—

 

Xirimiri txanka meia,

nora barik ta bustia,

baso aldetik agertu da gaur,

artzaiek tontez jaurtia.

 

Arre-argi zabaldia,

loratuten elorria.

Erlustu barri teillatu zaarrak,

garbi, bidean, arria.

 

Laiñoen aurtxo mengelto,

mokoti eta xitalko,

negarrez dabil, zer oker egin

ez dakiala, luzaro.

 

Eta txoriek kantari

eta jendea lanari.

Ta xirimirik, geldo ta geldi,

zer oker egin ez daki.

 

 

—2—

 

Txoriek asi dira,

        diztikor ta garden,

        ots urrezko ariez

eguratsa josten.

 

Zenbat argi aidean,

        zenbat urre zuri!

        Udalen-goiz barrenen

gordin eta barri!

 

Nun-nai txori alaiak,

        nun-nai milla txori,

        atsegiña, mokuko

babilletan, argi.

 

Kantu zuzen-zuzena

        azken kizkurragaz,

        kantu arro ernea

amai leunenagaz...

 

Zugaitzen ninientzat

        txirtxirta-fiufi!

        —Ametsezko maindirak

aizetan gorantzi—.

 

Zugazti, barriz ama,

        kimu ta abar gorri,

        esmeral gozatsuzko

begiok edegi!

 

Jantzi zaitez oparo

        loraz eta orriz.

        Txoriek maitasuna

ezkutau-nai dabiz.

 

Eta txirtxiru-fiufiu,

        txirtxiru-fiufi,

        kantu-aril zuria

goiz garbitan, naasi.

 

 

—3—

 

Iturritik ur eta ur.

Potingoa kizkur.

Zaratea beti bat:

garbi, leber, samur.

 

Pagadian bi ardi,

bi iretargi-zati.

 

        * * *

 

Pagadian iturri...

ardi ta iretargi.

 

 

—4—

 

Iturri menditarra

ira gazte-pean.

Ardiek ba-dakie,

nun dagon; artean.

 

Iturriak zidarra,

irak esmerala.

Oi, edertasunaren

eder eta apala!

 

 

—5—

 

Txoritxu buztan-gorri

teillatuz-teillatu

eguna argi daneko,

kantuz zer diñozu?

 

Zerk zarabiltz urduri,

dardara leiatsu,

zeure jardun goitarrez,

ain arnas-urratu?

 

Ai, arlote biozkor,

arlote barritsu,

ain kantuz ugari ta

ain kontuz gabetu,

 

ez al deutsu ardura?

Guztiok dakigu

Aurtongo kabia be

klaustroan daukazu.

 

Zein zarean zu orma

auez maitemindu.

Klaustroa, prailleari

ainbat, laztan iatsu.

 

Klaustroa zein dan kabi

eta kantu leku!...

Prailleok zeuk legetxe

maitatuten dogu.

 

 

—6—

 

Amets batek darabiltz.

Ba-doaz. Ba-datoz.

Klaustroko ibilgoetan

ego asko dagoz.

 

Ego asko dagoz.

Airean, airean!

Intzentzuaren lurrun

ganduen antzean.

 

Ganduen antzean.

Gandu meiak gero!

Ikusteko meiago

sentitzeko baiño.

 

Sentitzeko baiño.

Sentitu. Orixe!

Klaustroko ibilgo zaarrak,

egakiz ain bete!

 

 

—7—

 

Santuen aleluia

entzun dot zeruan.

 

Zerura begitu dot.

 

Gurari bat daukot

begien lekuan.

 



Literatur Aldizkarien Gordailua Susa argitaletxearen egitasmoa da.