Ezpartin xarrari

E. Igartza

Zerutik mara mara

edurra erorki,

nork ez dezake bada

egin olerki?

Udaberria degu

olerki aro,

goratua izan da

sarri, oparo.

Ta txorietaz zenbat

ote egiñak?

Onuzkero, nik uste,

konta eziñak.

Ta loreei buruz

millaka noski...

ez da ez zail, berak bai

dira olerki.

Gaur abestu nai nuke

ezpartin xarra,

ta bidetxur ondoko

sasi baztarra.

Nere baitan ausnartuz

ainitz oldozpen,

mendi basetxetikan

doi-doi nentorren.

Eta sasi ondotik

igarotzean,

xoxo moko ori batek

iges batean.

Begiak juan zaizkit

(ikusi bearra!)

sasira, ta ara bertan

ezpartin xarra!

Lotsatua zirudin...

sokak ausita,

ao xabal... kupira naiz

ola ikusita.

Eskergabe gerala

ezpartiña sasira

gizonak gero...

xartu ezkero!

Gure oñen lagun miñ

izan ondoren,

illobitzat sasia...

ola eskertzen!

Bañan etzak egin, ez,

ez egin negar,

xurga ire malkoak

ezpartin xaar.

Gizon oñak berriz, i,

ez zapalduko,

sasi ta ezpartias, biok,

lagun izango.

Tarteka etorriko

lengo xoxoa,

ta, ai! zuen arteko

izket goxoa!