Belatxinga ta pitxerra

Igotz

Txori artean baltza

dogu belatxinga:

zorrotz dauz erpatzarrak,

pikua eskerga.

Mendi-alde dakusgu

ego bi zabalka,

aren antsia sarri

dantzugu arrenga.

Egarriak eukon bein

gure txori arru,

Uda berotan bait-zan

ura txit eskastu.

Zanburu'n ikazgiñak

lanean aritu;

ara doa egazka

urik ete aurkitu.

Urez daurki pitxerra

ikaztoi ertzean,

ikazgiñak itxita

irapil tartean.

Pitxerrak ba-dau urik;

baiña, zoritxarrean,

a bai dala idorotzen

arras ondarrean!

Larriaren zigorpe

biotzean armin,

ura atera naiean

ta nora jo ez jakin.

Ara buruak emon,

ekin eta ekin:

pitxerra guztiz bete

arbel pitiñekin.

Ikazgiñak lo kukuxk

ebela ederra,

belatxingak arri xeez

ase dau pitxerra;

sama luzea gero

ontzi barna lerra,

ta nai aiña dau sor-az

eztarri min erra.

Goen nunbait indarra,

kemena areago;

antzea, alan be, biok

baiño ederrago.