Udazkena

Enbeita'tar Balendin

Orri ta loraz apain zirian

Zugazti, baso, zelaiak,

Zoragarrizko abesti gozoz

Pozez jolasten txoriak.

Ames zorotan jarten ginduzan

Bai zarrak eta gaztiak...

Uda azkenak billoiztu eta

Mututu ditu guztiak.

Uda azkena izaten dogu

Negu zarrerako atia,

Udako gauzai elduten jake

Eriotzako epia.

Krabelin gorri eta larrosak

Ez dabe emongo eztia,

Ez da entzungo birigarro ta

Sosoaren abestia.

Mendiak gorri, zugatzak billoiz,

Txorien ixiltasuna;

Zelai-baratzak galdurik euren

Udako edertasuna.

Negu bildurrez jarten dituna

Aitona eta amona.

Orixe dogu uda ondoren

Yatorkun Uda-azkena.

Gaztetasunak ez dau ikusten

Ondorengo arriskurik,

Lorak lez bere gorputza apaintzen

Ez dau beste ardurarik.

Uda-azkena ixillik dator

Aizto zorrotza arturik...

Zerbait giñanak ez gara izango

Lur apurtxo bat besterik.