Gentza apurtua

Aurraitz

Egun sorbarriaren goizalde zuria!

Iñok ikutubako goiz-laztan garbia!

Olantxik entzun gura neuke, egun osoan,

urratzeke, ixilaren eresi eztia.

Olerkien eraille, egunak berein zauri,

ixil-barruko izketa lorrintzen ugari.

Mundukeri-burpillak, gogamen onenak,

zapaltzen dauz, ankerki, uko gogoari.

Euzkiak, baiña, ba-dau pozezko disdira.

Igetargiak be bai, eresi minbera.

Izarratuak, barriz, goi-mintzo gardena

Ots gaikoiak baiña ilten, egunen pozkida.

Zauri-gordin dot, illun, didarka biotza.

Apurtuta dakust, ba, bizitzako gentza

Gorputzak narraz eta biotzak uts-utsik.

Au jasan ezindako olerki eriotza!

Eta ba-doa gure gizostea, goibel,

gogaibako zidorrez, itsumustu, tentel,

jadetsieziñetan buru-berotuta,

makalak zapalduez, ase nairik sabel.