Joan zan

Egieder

Lena joan zan. Eta arin!

Oraingoz urduri bizi

gara min barriak jota.

Zordun gara aldiari.

Lenak ez doguz gorrotoz

baztartzen. Onak ta txarrak

ba-ziran antxiña bere.

Guztiak gizon legeak.

Lenak ta oraiñak joko

ditu gizadiaren ertz

zarrenak ta barrienak

bizitza baten omenez.

Baiña lengoak len ete

ziran egoki? Legea

maitasunez bai da eder,

gizadiren zaindaria.

Len etzan gaur aña argirik.

Nagusitzak jabe nai izan

eban. Gaurkoz lege ori

itsusia da ludian.

Len indartsua zan nausi

len dirua garailari.

Len gitxik euren joputza

ezartzen eutsen askori.

Argizko jakituria

nai eben batzuk eurentzat

ez-jakin apalgarria

barriz beste geienentzat.

Makilla legea, sarri

nai eutson kidekoari

gogoz lepoan ezarri

asarre bideen sorgarri.

Gizonen menpean menpe

aundikeri zigorpean

gizadiak neke asko

eruan dauz lotsapean.

Era ortan bizikeran,

Oi ene lotsagarria!

zertzuk antolatu ziran...!

ainbeste zabarkeria.

Gizonak goseak ilten

ta lurra lotsaz beterik

il gorpuz sabel barrua

miñez lertzen eutsolarik.

Ta gizon biotzak gogor.

Arrokeria nagosi.

Gizontasun bageko sen

pizti txarra iduri.

Gizadiari bidezko

argiz zabaldu jakoz gaur

bide barriak. Maitasun

egiñak nai ditu ziur.

Gizaseme asko eta askok

berez daroe erraietan

gizontasunaren miña

deika bizitza guztian.

Zuzentasuna ta bake

amultsuaren ederra

nai ditu gaurkoz gizonak.

Ez lotsazko bizikera.

Egia besterik ez dau

jatorriz dagokiona,

eskatzen. Ta lortu begi,

bakea izan dedin beti.