Artza, tximinoa eta txarria

X.

Urrila ta goizaldian

tximiñotxo bat eguan

jarrita intxaur jatian

zugatz baten urkuluan.

Arpegia txit polita,

begiak barriz zolizka,

belarri-osteari azka,

aroa zan egoki ta.

Ta kiñu ta irri-barre.

epai antzik emon bage.

Azpian eguan artza

zabu-zabuka ibillian,

joan-etorriaz antza

dantzari izan gurian.

Txarri bat bertan eguan

adi begira berari,

eta musturra mizkauan

diño erdi murruzkari;

«Ederto! Nun i langorik?

Ludian ez antzekorik».

         * * *

Jakitun epairik ezik

ondo ez dago,

ergelak txaloturik

ainbat txarrago.