Neskatx baten uneak

Jorge Rojas

euskaratzailea: Muniategi'tar Sabin

I. Ametsa

Olaxe lotan, billutsik, ez litzake izango

liñopean askoz garbiago. Berean dakusgu

odol atxilotuaren sarepean ain emaitsu,

itxitasun berak damaion babesez gorengo.

Ta iztarraren une bateko zirkin igesi,

bularraren goiberazko zillartasun nagian,

gurarizko ezti gozo batek biztua irudi,

amets kulunkariaren xamurtasun bigunian.

Ta ezpan mamitsu orrei darieten emangura,

abots ixillez izentu lezakean igali,

doaitasun goigarrienetako lei, izangura.

Ta atxilotua dagon egalaren itzal ori

iztar txurietatik egatuko litzake gora,

itzartu izan ezkero ain neska zoragarri.

II. Ispillua

Arrain ta soñurik gabeko gelditasunean

ur gogorrak bere itxitasun nagia dargazki,

ta gogortada-orbanik gabeko belaunari

lats geldituak antzeman nai liokete bat-batean.

Ain erreza dan leiartasunpean murgildua

bere igaliak dakus oraindik-orain loretuak;

ta bere arima gañean eztiki gogortuak,

goiberazko emetasun izakunde berua.

Ta uingura altzogarri, magalpe biguncan

izpi bakoitzak lenengo argazkitu nai luke

igaroz duan ubera-gardentasun barean.

Ta pultsua bere zain-artean atxilotua

bolbolka ari da ernai ta, —berak ala uste—

egitazko ibaiertz batean dala goitua.

III. Eriotza

Egurats aztarrenik ezlegoken bizitoki

inguru estu eta itxi batean bezela,

bere bekokitik uso bat zebillen egaka

ta bere ezbaiko izakizunetik igesi.

Ta bere leiarrezko sabelarte goiberatsuan

dizpillezko edontzi bero baten antzera,

bere odolaren olioa erdi-bertanbera

bere txuritasunez izoztua gelditu zan.

Ta bere zillarrezko borobiltasunak galdurik

lurpean, lur aztun-otzaren gozamenerako

dakusgu bai, bere ezti izkutuenak emanik.

Ta oialak ta egoak, bere begi-ninietako

zerupe oztin zabalean, betiko ostendurik

aizearenak ziran ta bere egadatarako.