Neguari

Ibai-ertz

Mendi gallurrak elur zuriz

ta izotza or erreketan.

Udazkeneko orbel igarrak

usteldu dira denetan.

Amonak otzez, aitonak berdin,

aurtxoak otzikaretan,

beste gauzarik ez det nabaitzen

urteko aro onetan.

Zugaitz guztiak soildu zaizkigu

eta loreak zimeldu,

txoriak ere, kantuz zirenak,

ia erabat ixildu.

Txantxangorriak alaitasunik

oraindik ez digu galdu,

o txori maite, ire abestiz,

ik zoriona zabaldu.

Egunak labur, gauak luzeak,

eta eguzkia zuri,

iru gauz auek batere pozik

ez digute sortzen guri.

Abere, zugaitz eta gizonak

iñor ez gerade guri, a

zken arnasak gugan dirala

orain alaxe dirudi.

Gure indarrak ez ditugu, ez,

guztizko ikusgarriak,

ementxe gaude, bizi geranak,

kokildurikan jarriak.

Odolak oso eztu zaizkigu,

espelez oin, belarriak...

Sasoi eder bat ekar deigula

datorren UDABERRIAK!