Ad Jesum

Stephanus Urguiaga, S. J.

euskaratzailea: A.O.

        (Lengoan —81-111-6—, Aita Colinas Deustu'ko Ikasgu Nagusian irakasle danak, eta Lauaxeta'ren bizitza idazten diarduanak, idatzi eustan, E. Urkiaga'ren latiñezko olerki au bialduaz. Onela iñostan: «Ara emen Lauaxeta'k Latiñez idatzitako olerkia. Loiola'ko artxiboan aurkitu nuan beste lan askoren artean galduta. Zuretzat kopi au». Josulagun gazteak, izkuntza klasikuak ikasten ebiltzanak batez be, Erregen jai aurretik eta San Pedro aurretik, urtean birritan, Eskintzak barriztatzen ebezalako, literatur lantxo batzuk burutzeko oitura eben; olerkiak ziran sarri latiñez, griegoz, hebreoz... 1926'ko Urtarrillean egiña da poematxo au. Liraiña dalako eta edozeiñek ulertu dagian, berton doa euskeralpena be).

Natus est nobis puer et venustus

parvulus, surgens teneris in annis

e sinu aurorae, roseisgue manis

        solis ab ortu.

Tu potes nubes oculis serenis

cernere et rivos vitreos morari.

Rupe muscosa et tumido reponis

        aeguora motu.

Quin dolores tu lacrymasque risu

admoves tanta est tibi grata virtus.

Dulce dum rieles niveos dant flores

        lumina pratis.

Non meae vero lacrymae cadentes

et dolores animum lacessent?

Heu! puer preces tibi rite dicam

        vulnere laesus!

Jesus'i

Aurra jaio yaku eder bizia,

urte gozotan argi aldez jauzia,

larrosazko eskukin zoragarria

        euzki sortzetik.

Al dozuz odeiak begiño eztiz

so, ta leiar latsak geldi-erazi.

Aitz orolditsu ta ur zeleiak igi

        zakar naretzen.

Zuk bai neke-miñak eta malkoak

irriparrez uxa, ona bait darizu.

Goxo barrez Zu, ta edur-liliak

        sortzen zelaiak.

Ez ete dauste nik eror malkoak,

samiñak zauritzen biotz barnea?

Ai! Zuri dautzut, Aur, otoitz nik bizi

        zauriz asea!