Irriparre

Urkiza

Irripar samurra

zure begietan;

biotza malkotan

eta gaua urra.

Irripar bedeinkatua,

zagoz geldi arpegian,

ene anima garbian.

Ene poz ikaratua!

Mendebalak ez zaitue izutuko,

zu zara bai Jaungoikoaren sua,

beti arpegian amaren muxua,

or begien poz-mintza ez da istuko.

Goiz-aixeak maite dauz bere bideak,

ene amona zarrak bere birlobak,

eta neskatxak biozkada beroak,

nik baiña zure irripar bigungarriak.

Jakin nai dot zure izena,

zure eskuen kolorea,

zure nortasuna,

biguntasunik onena.

Atzo begi-gosez,

gaur zu aurkeztuaz

gogoratu jataz

antxiñako ametsak.

Irriparre,

aizearen

ta argiaren

maitasarre,

atoz

bizkor

dirdiraren

sukaldera.