Gaixoetxeko leiotik

Biurko

Goiz etorri da

nere gelara

eguzkiaren izpia;

goiz ere asi

da inguruan

eguneroko bizia.

Or dago Zizur:

zenbait etxalde,

eliz ta kanpai-

dorrea;

begiratzean

gogoratzen dut

lili arteko lorea.

Kale bateko

erri ontan dut

adiskide min,

zaarra,

zintzo da, apal,

berdingabeko,

zeru-lurretan

bakarra.

Oieratuta

nagola, ezin

aren ondora

joaterik;

ajola gutxi,

beti gaude-ta

bata besteren

atzetik.

Aspalditikan

elkarren billa

gabiltza bizi-

bidean;

eta maiz elkar

dugu arkitzen

goragarrizko

billeran.

Ba-daki Berak

maite dudala

biotz kaskar au

osoaz

eta lotuta

naukala beti

maitasun-kate

gogorraz.

Ixil-ixillik

bizi izan arren

aldaretako

etxolan,

nere barnean

Arekin nago

maitasunezko

leloan.

Alde orotan

dagola, erraz

artu Arekin a

rr-eman;

Bera daramat

Berak narama

alkarganako batzean.

Ene maiteak

erakutsi dit

maitasunaren

legea:

bere biotza

eman dit eta

nik eman diot

nerea.

Zizur txikian

zaudela zenbat

urte dirade,

Jaun ori?

Ba al dakite

Zu zaitugula

zeru ta lurren

nagosi?

Zu ikustera

al datoz, eta

men ote zure

deiari?

Biotz oneko

al dira ala

lotuta diru-

leiari?

Oi, balekite

zein xamur zeran

gizonak maite

izanik;

beren biotzak

elituteke

ain otztu eta

itzalik.

Oi, ene Jesus,

bedi Zuretzat

biotz guztian

beroa,

eta ar nere

maitasunaren

len, orain

eta geroa.