Gizona

A. Anasagasti

Eskeko bat ikusi det

zikintasunez beterik.

Pentsatu nuen:

gizona al da,

ez abereki?

Ez zuen jantzirik narruan,

zaborreriak bakarrik.

Gorputza ageri

trapu zarraren

eun ertzetatik.

Usteltasunaren atsaz

bete zun gorputz-ontzia.

Ardoak gorri

jantzi zizkion s

udur, matrallak.

Zutik zebillen. Ta loan

bere adimen zauritua.

Bi begietan

azaltzen zaion

zoro asikera.

Erreka garbiagoa.

Loreak usain obea.

Txoriak kantu.

Tximimua ere

argiagoa.

Baña narru barrenean

Jainkoaren antz, irudi.

Kristoren odol

bere zañetan

bizitz-iturri.

Kendu zikin, atsa, ustel.

Kendu mozkor, zoratasun.

Lokatz barrenan

diamante bikain

billatu dezu.

Itxi begi ain itsuak.

Iriki fedezko ateak:

ez da munduan

ain edertasun

maiteagorik.