Azken agurra, Arrigorriaga'ko

nere adiskide izandako Patxi Ibarretxe'ri

Korkostegi'tar Xanti

(Oinati'tik emana,

Arrigorriaga'ra.

1981 grrgo. Epaila'ren 7'an. Larunbata).

«DEIA» egunkariaren bidez,

Jantzia berebat uso-beltz,

Jakitun nintzan zorigaitzez,

Patxi, ire iltearen barri.

Orrelako jazokeran,

Arnas-estura nun ni jota...

Biurturik korapillo biotza

Azpi-gaiñak artuta tamalera.

Ortikan aurrera

Itun da nere barrua

Labankor jaurtiki goi-beera

Itzul sakonki zarradara.

Bada gomuta galdu ezin,

1978 grrgo. jorrail 29'an,

Azkenez gebala elkar ikusi

Orko «Poli» edaritegian.

Orrela nere susmoa,

Ni emen, ainatuz urriñagora;

44 Urteko aldiz atzera,

Dueso'ko espetxe zimelera.

Bai egun itunak aiek,

Aaztu eziñezko goseaz,

Andiko maskal egoera,

Gorroto kateakaz gu lotuta.

Epaiketa itzal-bildurgarri aitara

Artaldetxoka garoiezan gu ara

Gure aldeko otsik tutik ere ez-eta,

Zakar erabiliak giñan. A gorrotoa!

Gaur, ostera, epaile ipur-garbitzalleak,

A gorroto makaldua, ez aaztua,

Or zatzaze lurraren errai otzetan

Buru-makur, Yainko zuzenaren aurrean.

An, erdi-ilunetan, oso lurjorik,

Eskubiko 150'gn. gelan loturik,

Gure zoriak nonbait ala nairik,

An sortu giñan gu alkarren anai.

An, biotz errugeak adoreturik,

Ez izan guk apenik gorrienari,

Iraiñik baltzen-bidebakoeneri,

Gorroto-erasori erantzun-ezinik.

Ikaragarria gure gosea,

Makil-zigor genuen bizkar,

Egundik-egun meetuz gerrik,

Geroago ta suminduagorik.

Ontan giñazan suberotu,

Gure kemena egiztatuz,

Etsairen gogorra ezagutuz:

Tiroz ildako anaiak oroituz.

Ango esi-orma arrizkoak,

Aal zituten begiak;

Mintzatzen ere jakin, eta...

Aitortu edan zuten odola.

Gaur berean ere,

Naiz antzinatiko garaiko egiteek,

Dardaka iraultzen zait soiña;

Orraiñoko otsoren itxutasunaz.

Urte-beteko neketan egonaldin,

Zenbait zor nik iri!

Batean zurtz izan gintzazen,

Patxi, Nolanai aaztu eziñezko!

Gaur illa baiz ere,

Ii! bai, euskararen zale:

Pozik intzan i nere,

Txantxiku euskera-entzule.

Ire olata mezatan

Egonak gaituk biozmin;

Nere emazte Mari,

Isasmendi nire suin,

Orobat Edurne, len-alaba.

Laurok an eginik sorta,

Geure biotzak jasorik gora,

Ire alde otoitz zerura.

Ainbat ez ezagun

Ikustez nere alboan,

Barrenak tirrit deust;

Denak ire lagun zaarrak, ala?

Baña nik, aurrez ezaguturik

Naiko dan ire gizonkera,

Alai artu bear batza!dia,

Nire biotza iri opaturik.

Gaur zordun ago, Patxi,

II-ogean etzana,

Paketsu bizitza gaindurik,

Eztitsu !or!, eriotza otzean.

Ii! egiz, bizi askoren askatzaille,

Dueso'ko ateen irikitzaile,

Lagun-urko zurizka izendatuen:

Nundik eu gero bertantxe giltza-pe?

Azken-aldi agurra,

Artu zak biotzetik urr,

Laister datort neri ire eguna

Sinismen sendotasun lagun.

Zeru ar-mailletan

ltxaron eidak neri;

Bertan, betirako goierrin,

Andik zear berotu daigun euskara.

«DEIA» itzarekin asi-ta,

Beste dei bat egin bearra,

Gaillurtu gurarik bukaera:

Goian bego lbarretxe ona!

Eure sendi ta aideek,

Pozik ezagun ditut ire illetetan,

Abertzale-usain gozo ingurua,

Orrela besarkatuz, naiko naigabe.