Mendotza'ri agurra

J.E.

AGUR, AGUR, MENDOTZA,

                ENE ERRI MAITEA!

                SEME ONEN BIOTZA

                POZEZ DAGO BETEA!

    Batzuetan urrundik

ikusi zaitutenian,

pirpiraz, zure begira,

xoraturik bezela

luzaki geratu naiz.

    Badakizu zergaitik:

ergoien, eliz-ondoan dagon

etxetxu zuri-zurian

Euzkal-Erri ontara

amak ekarri ninduan.

    Andik lenengo aldiz

maitatzen ikasi nuan

Araba'ko edertasuna

ortz, mendi, baso, zelai,

aran, ordoki, ibaietan.

    Luzaroan atetik

ibilli naiz, erri maiten,

baiña beti biotzean

gune berezi baten,

laztanki eroan zaitut.

    Umia nintzanian

soiñez aldendu ninduen

sorterri maiteagandik.

Orain emen daukazu

zure amaren altzoan.

    Bai polita zerala,

ene Mendotza laztana!

Gazteluxka miragarri!

Galen-abe mairua!

Nire erritar lanzaleak!

    Emen amaika gauza

gogoari aurkitu, bai;

baiña iru, bereberki,

egundo aztugaitzak

birloraz betetsi ditut...

    Txadon atzian dagon

arrizko ontzi donean,

bataioren bitartez

kristotar egin nintzan

Goiko Jaunari eskerrak.

    Gertari zoritsu a

iruditu nai-izan dut...

Nire izaki guztia

dardarazten asi da...

Idatzi-eziña zait!

    Batai-arri gaiñian,

nire alabatxo eusten,

goxo-goxo esan diot:

«Olan egon zan aita

ume txikia zanian»

    Yauretxetik urten naiz

zur ta lur, nire gogotan...

Beingoan, jaiotetxeko

inguruan ibilli...,

yoranez dana azterkatzen.

    Etxetxoa, itxita;

iya, iya.... poztu naiz:

udal-etxea izaten

ederragotuko du

Mendotza'ko endoreak...

    Ori ate-aurrea!

Ori ikus-leku egokia!

Ori bai alderdi eder!

Ori, egiz atse-toki

gorputz eta gogorako!

    Odei illunak urratzen

eguzki maitagarria

Gasteiz bakarrik begira

une baten egon da...

A bai gauz ikusgarria!

    Zenbat aldiz amakin

antxe bertan, ume-umetan,

alako edertasuna

nabaitu ta betetsi

nuan guztiz zurturikan!

    Alan ikasi nuan

Goiko Jaunak egindako

eta guri emandako

izadia maitatzen...

Bai, amaren besoetan...

    Beti donetsi bedi

ene ama txit maitea!

Bere gogo-egaketa

oartu det zadorrez,

igarri, bai, nire aldean...

    Ona emen beste gai

niretako oroigarri,

poz-emaille, aiztu-eziña,

ondore aundikoa

ta oso atsegingarri:

    Araba'ko Taldeak

bein edo bein batzen diran

Gazteluko gela aundian

pozik irakurri det:

«Zazpi Talde(ak) Araba bat»

    Beren abizenetan,

geren erri, mendi ta ibai

solo askotan ere,

euzkera agurgarria

betiko tinkatu da.

    Oarrezagatikan,

geren asabak, tamalez,

euren amaren izkera

baztertu, ta leku askotan

erdera aukeratu zuten.

    Euzkalduna izatea

niretzat, atseginbide.

Orregaitik poztu naiz ba

euzko itzak Mendotza'n

ikusi ditutenian.

    Ene erri maitea,

agur, biotzeko eskerrak!

Nire gogoa betatu

ta atsegindu leikienak

gaur zugan ediro ditut:

                JAINKOA, AITETAMAK,

                ANDRE ta UME kutunak,

                nire SORLEKU Mendotza,

                ARABA, nere ABERRI,

                EUZKERA ta «ZAZPIAK-BAT»

Gasteiz, 1963