|
—Olerti—
Berraondo'ko meza
(«Dendari gazte» bezala)
Indart-Zuburu senhar emazteeri
Ormaetxear Nikola (Orixe)
Berraondo'ko
Elizaren ixaria,
ez luze zabal,
bainan biribil handia,
erran nezake
itsasoaren erdia,
itsasoz urrun
heldu denaren bidia.
Erdi erdian
balitza nehon erdirik,
etchea dago
mundu ororen ichilik.
Ardi, bei, behor
goizean daude etzanik;
nere Mezara
igarotzen naiz artetik.
Ez da mendirik,
ez da zuhainik aldean;
choriak ez du
chintarik osto gainean,
Indart-Zuburu
lo ditut bethe bethean;
zeruak lurra
besarkatzen du bakean.
Aratçheari
marrumaz asi da beia;
ezkila orde
neri Mezarako deia;
aphezik ez da
eskas da Mezaren geia;
besterik ezik
aski bedi nere leia.
Ichiltasunik
ez nun osorik aditu;
ichiltasunak
bere zurmurrak ba ditu.
Eliz ichilak
gogora behar ba nitu,
hau bezain ichil
ez dut nehon arkitu.
Eliz ichila
Kartusi'koa Burgos'en,
orobat ichil
Azkoitin Santi-Kurutzen:
han gerthatu niz
othoitz beitarik egiten.
Ez nuen uste
choko oberik ba ziten.
Ibili, joan,
bethi nagozu erdian,
mugarik eta
bazterrik ez du tokian.
Jinkoaganat
ari nizala abian,
geldi behar dut
erdi-leku den guzian.
Agur oraikoz
bego zuen arrabotsa,
chorien chinta,
ithurrien pilpil-otsa,
oihan itsuen
muskil orrien asotsa,
itsasoaren
marmari nahiz ostotsa.
Zuek zaituet
erdi hontarat ekarri,
—zuek oraino
Jinkoaren orhoitgarri—;
ba dakizute
ni zertaz nizan egarri;
edan arteo
utz nezazute bakarrik.
Iduritzen zaut
ororen erdi nizala,
eginak oro
neretzat egin dirala;
askoz ez handiz
ez naute zenbait bezala
lotsaz beldurtzen
handiago dut ahala.
Jinkoa dugu
giran orok erdi-leku,
Haren iduri
denen erdian gaude gu;
erdi-leku hauk
muga bera dute phondu;
bi giralarik
helgar bat egiten dugu.
Erdi hontarik
ezin dugu ihes egin,
halarik ere
baztertzen gira minekin.
Bakea nahi
bestekin eta gurekin;
ez da bakerik
hortik ilkitzearekin.
Berraondo'ko
itsaso lur bihurtua,
zeru-lurraren
ezpain betheko musua,
Elizik gabe
Eliz hontan dut Jinkoa;
gogoz dut hemen
entzunen Meza Saindua.
Lur handia da
ostia bezain biribil,
ni niz apheza
ez hemen aphezik hurbil.
Bego latiña,
bego mintzai oro ichil,
Jinkoarekin
kuku neregan nadin bil.
Gordegu hontan
gerthazen niz handienik;
kuku, hobeki
gauzak ikusten ditut nik.
Beste orori
begiak ertsi emanik,
Jinkoaganat
zabaltzen ditut azkenik.
Neurri ta neurri
bethi niz phondu berean,
neurri ezina
den Jinko azken-gabean;
nihaur hein batez
hala niz Haren barnean;
ari nindeke
neurketa bethierean.
Maitatzen zaitut
Jauna, eginik ahala,
sortkari oro
hontan lagun ditudala;
are oraino
—ni nizan bezain argala—
maita nai zaitut
Zuhaurek Zuhaur bezala.
Ichila Meza,
obe dut ichilik egon;
bihotzez bihotz
Jinko honarekin nagon.
Ez dut zurmurrik
entzun ere nahi nehon.
Othoitza gocho
egiten da Berraondon.
(Berraondo'tik (Bahía Blanca), Argentina'n).
|
