—Itz Neurtuz—

Nere gora-mina

Udalaizpe

Ekaitz beltzak darabil

nere gaztaroa,

ostartez eguzkiak

or-emenka ioa.

Biotz-barne-muinetan

dut zurrunbiloa,

eta ezpain ortz zear

irripar zoroa.

Neska bat ikusi dut

aragikoi ta itsa:

ene baitan sortu du

atsegin mingotsa.

Hura bage egotea,

gogoaren utsa,

ta aren iabe izaki,

aspertuen bitsa.

Egurats goibel zear

egazti arina,

bean, gizon ankerrak

biotzen zikina.

Ainintz egoen iabe,

aingeruen dina,

nonbaiten tinkatzeko

nere gora-mina

             Zure oroiz

Odeien ertzean ilunabar-garra,

ta dirdai aietan lerrondo bakarra

artu du itzalak erabat ibarra,

goian agertzen da ozkarki zoarra.

Gauez, egunaren azken izpietan,

lugatz bat besterik eztut ar burutan.

Urteak ezkero zutaz oroitzean,

tutulurik nauzu, laztanez pozetan.