—Itz Neurtuz—

Arrieta-tar Lontxuri

16 urteko Iriondo'tar Joseba Mirena

Agur enetxo, lagun maitea

Arrieta'tar biotza.

gure barruko biotz-sarean,

zuritu ote izotza?

Oraindik, noski, urruti zegok,

urruti ala bearrez,

eta zergatik asiko gaituk

naigabetuta negarrez?

Naiz lenagoko eskutitxoa izan alperrik egiña,

ala ta guztiz ez duk ez ustu

nere maitasun-osiña.

Olerki otaz par egingo duk;

gaizki ba'daude barkatu;

biotz guztia emen jartzen dit,

alkar bizitz nai goratu.

Nik lenago lez jarraitzen diat

lan ontan ez jakinarren;

baña, maitea, erruki nitzaz,

ez nazak utzi baztarren.

Gogoratzen al aiz, aizak, Lontxu,

ogimalle giñanean

zenbat izketa kutungarriak

euskeraz gure tartean?

Baña orain... orain biok urrun

orra nun egoak arin

gugandikan ai! aldegin diguk

azken agurtxo batekin.

Illabete bat ez duk, oraindik

orixe jakin nuela,

nere buruak ezin sinistu

sinisgogorrak bezela.

Azkena noak ematera gaur;

ok biotzeko samiñak!

Begietatik ega ezinda

naigabe-malko samiñak!

Nere aldetik agurtuko duk

mesedez anai Gorgori;

zuen berriak jakin nai dizkit;

idatzi lagun oneri.

Agur, ba, agur, biotzeko Lontxu,

ire ordaña artean;

gaur baño geiago idatziko dit

naiko asti dedanean.