—Itz-Neurtuz—

Euskera maitea

Andonegi'tar Ziriako

Tauer'tar Norberta euskeltzale agurgarriari, maitasun agerkaiz,

eskeintzen dio izneurtu abek. Egilleak ANDONEGI'tar Ziriako.

              I

Guraso eta seme-alabak

langille eta nagusiak,

argiro jakin bear genduke

euskaldun seme guziak,

Gure asabak utzi zizkigun

gauz zar aien ikasiak,

EUSKERA nondik, noiz eta nola

sortu zaneko asiak.

              II

Adierazten oso zalla da

gure izkuntzen jaiotza,

¡zenbat gizaldi igaro diran

garai artatik onuntza!

Bañon Aitor'ek kondaira bidez

egiten digu aitortza,

adieraziz EUSKERA dala

euskotarra'ren izkuntza.

              III

Danok dakigu gure izkuntza

ez dala sortu berria,

gizaldi asko Jesus baño len

ludi onetan jarria.

Aitor zar arrek billa zizkigun

izkuntz orren oñarria,

ordu ezkero geuria degu

EUSKERA maitagarria.

              IV

Seaskatikan ikasitako

lendabiziko izkera,

indar guziaz bildu dezagun

maitasunez biotzera.

Bildu gaitezen euskaldun danok

gure asaben antzera,

ikus dezaten ludi osoan

zutik dagola EUSKERA.

              V

Ama'gandikan degun izkera

arren goratu dezagun,

izkuntz garbi ta ederragorik

ez degu sortuko iñun.

Gipuzku, Bizkai, Napar ta Araba

guziok egiñaz lagun,

Euskalerrian euskaldun danok

euskeraz itz egin zagun.

              VI

Ezta sortu ta ezta sortuko

ludian beste izkuntzarik,

gure izkuntza bezin jator

ta txukunagoa dun itzik.

Beste izkuntzak nastuak daude

ezdute esango ezetzik.

EUSKERA berriz garbi ta sendo

ez du beste iñon antzik.

              VII

Izkuntz artean egon oi-dira

askotan alde aundia,

batzuek dute azal asko ta

bestiak berriz mamia.

EUSKERA'k dauka azal ta mami

izan liteken guzia,

birau gabeko pitxi ederra

¡ai, zer izkuntza garbia!

              VIII

Asi gaitezen euskaldun danok

gure izkuntza zabaltzen,

arkitzen geran alde guzitan

Aldan guzia goratzen

Abesti goxo abestuaz ta

EUSKERAZ garbi mintzatzen,

usai gozo dun izkuntz onekin

Euskalerria edertzen.