—Itz Neurtuz—

Bei itsua

J. Maragall

euskaratzailea:

Erkiaga, Eusebio

Anpor ontan eta artan oztopo,

zingiraruntz, aztamuka ibiliaz

eldu da bei bakartia. Itsu dago.

Abaillaren kolpe xuxen biurriz

begia ustu zion artzai-nausiak.

Bestean gandua du. Orra, ba, itsu.

Iturrira dioa, edatera

leen bezela, baiñan ibillera

sendo gabe. Lagun gabe. Bakarrik.

Aren aizpak, muiño ta tontorretan,

zelaietan ta ibaiondoetan

arranak oska, larran daudela.

Ua, erori egingo litzake.

Aska koxkatua muturraz jotean

esti-egin du, zorabioz. Berriro

uretarantz burua, ta bare, edan.

Gutxi edan du, gogo gabe. Gero

jaso du goirantz buru adardun

aundia, zeiñu itzalez. Beginini

illen gain, itxi-irikiz betazalak.

Eguzki goriaren argiaz zurtz,

itzuliz dioa bide ezagunetaz,

buztan luzea motel igituaz.