—Itz Neurtuz—

Aur eder bat

Olabeaga'tar I

               I

Aur eder bat sortu zaigu

Belen'en, mendi-arpian.

Goizeko intzan bildurik

dagon arrosaren iduri du,

eguzki erten danian.

               II

Aur eder bat ortxe dezu

Andra-Mari, zure aurrian.

Polliki, gozoro ta maitetsu,

oial zurietan bildu,

jarri oe biguñian

               III

Aur eder bat ikusten det

lastozko oe arruntian.

Españak zimur, begiak tinki,

erdi negar, erdi parrez,

negu gogor gau-erdian

               IV

Aur eder bat dezu Jose

lasto latzaren gañian.

Egiozu, arotza zera ta,

askatxo bat, ezin beste,

lo-egin dezan pakian.

               V

Aur eder bat dago etzin

asto-idi bien artian;

otzez ozkirri, dardaraz, izu.

Zuen arnasez bero egin,

amets dagien epelian.

               VI

Aur eder bat kanta dute

aingeruk, abots eztian.

Zeru goian samaldan dabiltza,

txori multzo dirudite,

egazka ariñ aidian.

               VII

Aur eder bat billa daude

artxaitxoak urdurian.

Ondo dakite Emanuel dala;

aingeruk esan bai die,

lozorrotik esnatzian.

               VIII

Aur eder bat agurtu nai,

emen daude estalpian,

iru Errege kemen, adoretsu.

Izar-berri ikusi bai,

zuzendu die bidian.

               IX

Aur eder bat, gure Jesus,

zeruko Errege, lurrian.

Dun gizontasunaz jaso gaitu,

gure izate aupatuz,

guri anai egitian.