Sarrera

        Hasieran keinua izan zen. Gero, edo agian keinuekin batera, oihua, karraixia, marruma eta ahopekoak agertu omen ziren... Hizkuntza eratzeraino, gauzak izendatuz eta gauzen arteko harremanak ere espresatuz. Hizkuntzak mugak jarri zizkien hiztunei. Estuegiak; hain estuak non gizakumeek, komunikatzeko egarriz garunetatik bitsa zeriela, mugak hautsi zituzten kode berri baten bila, hizkuntza bera zutelarik ama. Eta literatura sortu zen.

        Eroaldietako itukina, edertasunaren erregina? Zer da literatura? Maitemindu zozo baten goragalea, amairik gabeko ikerketa hitzen eta ideien elkartzeaz? Gauza bat ziur da: literatura atsegingarri gertatu behar litzaizuke; edo negargarri, edo ikaragarri... Barnea eragin behar lizuke.

        Idazleok ere hor gaituzu: noiz bihotza kezkaz beterik, noiz hizkuntza lantzeaz, hizkuntzaz jolasteaz adoretsu. Eta literatura hori da: idazlea, hitza eta irakurlea. Sintesi hori, letren akelarre hori lortzeko asmoz eta gurekin akelarrera zaitezen eskuratzen dizugu KANDELA.