|  
              
               
 
 
Li T'ai Po
 
(701-763)
 
 
 
nostalgia
 
 
 
ohe aurrean ilargi betea dago
 
lurrak izotz zuriz jantzia dirudi.
 
burua altxatzen dut ilargiari sogiteko
 
apaltzen dudanean sor herriari pentsatzen dut.
 
 
 
mendian
 
 
 
eskatzen didate zergatik mendi orlegian bizi naizen.
 
irriz, ixiltzen naiz, bibotza bakean,
 
loreak erortzen direnean
 
ura iragaiten denean
 
nere mundua ez da gehiago gizonena.
 
 
 
merkantariaren atsegina
 
txoriek hedoietan baino
 
hatz gutiago uzten duen
 
haize zerutiarra hartzen du
 
itsasoko ibiltariak
 
bere untzia herrialde urrunetara
 
eramateko.
 
 
 
              
              |