Otoitza

Markiegi'tar Peli

Jauna, isuri zure begien

maite dirdai bat;

argi ixil orren izpitxo bat sar

nere animan:

Lur au aizeak arrotu duan

auts eta zikin da.

Auzoko oroak... auzoan bitez,

Biok aspaldi

egin genizun esi estua

ez bedi jausi.

Biok gaitezan emen barruan,

biok bakarrik:

neri begira zu, pakez, ta ni

maite lillurraz zugan etzanik.

Ixil geldia gure, jarduna:

zeruruntz kea,

mendi artetik mur-mur gozoan

doan erreka,

edo arrano ego zabalen

ega bezela.

Gorputz, lokarriz lotu-lotuta

naukate etsaiak.

Biotzak Zu nai, gorputzak lurra

biok indarka

gogorra dute. Zein garaille, nork

dezake asma?

Jauna, esia zartatuz norbait

sartu baiño len,

lokarria autsi... Baiña gu biok

gaiten alkarren.