Antonio Machado'ri

Otsalar

(Bere eriotzako 20'gn. urte-buruan, omenez)

Parnaso barrutian

bizi-bide zoriz

egunak eta gauak

jantziaz olerkiz,

Bizitza igaro zuen

gizonki kantatuz,

garaieri argia

ausarti urratuz.

Iturburu sendoa

barrutik dario,

lur-bira guziari

sorturikan giro.

Zabalduz asetzeko

edari xarmanta,

edanak-edanala

asetzerik ezta.

Egun baten odeiak

ortzea beltzituz,

aize burrukariak

ekaitzez biurtuz.

Ego-aize latzaren

bultzadak uxatuz

Pirineo'az gaindi

a erbesteratuz.

Bere pentsamenaren

argiak itzali,

maite lurretik urrun

gogoak erori.

Gaztelako lurreri

nok kanta ark aiña?

Garestia izan zan

eman zion ordaiña.

Il zitzaigun, olerkari

aintzin txapelduna;

iñon negarrik gabe

bakarkiro joana.

Collioure aldeko

lur zakar ta otzak

errukige iruntsiz

bere ondar illak.

Orain ixildu dira

bere gogo-kantak.

Pakea emango al dio

goi aldean Jaunak.