|
Gudariak aberriari
Aita Anasagasti
Eman det nere odola
Aberria erosteko.
Eman det nere arnasa
Euzkadi salbatzeko.
Maite nun nik bizitza
gauza danen aurretik.
Nere aberastasun zan,
ames eta atsegin.
Emen bizi ta eldu naiz,
emen maite, zabaldu,
loratu ta lagundu,
eta anima aberastu.
Bildur bat sartu zaidan
jaiotzako kabian.
Eriotzaren gauak
illundu dit barrena.
Baiña zu askatzeko
artu nun eriotza
emaztetzat betiko.
Zapaldu nun biotza!
Nere gorpua galdu
ta usteldu da mendian.
Nork daki ze abereak
jan zizkidan begiak?
Ez kurutzerik lurran,
ez argiaren poza.
Eman nizun bizitza,
zuk neri eriotza.
|
|