Xabier Peña

Paulin

Gauz itzal battek arritu nindun

itzalduz nere begiak,

biotza ere lertutzen daukat

saminduz eriotziak;

bañan aiskide, zer esan nai dau,

zuk, olan, igestutziak,

ainbeste lagun itzi dituzu

malko samiñez betiak.

Gizontasuna, lora ederra,

zendukan zuk, biotzian,

berezko zendun sormen indarrez

zuk duinduta lurrian;

kristautasuna izan zenduan

laguntzaille on, bidian,

eder giroa itzi deuskuzu

zure lagunei lurrian.

Gipuzkoatik etorri ziñan

Bizkai eder onetara,

zure izate zoragarria

eralduz Bizkai erara;

lenen burua, gero biotza,

biur zenduzan Bilbora,

oso-osorik, urtuz bizia

Bizkaitar anai gogora.

Bitxi ederrez josita zeunkan

gizon izate guztia,

baña larrosa maite gorria

zan zure umildadia;

berez erion dirdai bizia,

ain ziñan lagun, biotz apala,

zurea zendun jendia.

Euskal jendia zurekin dago,

iñoiz, baño gartsuago,

dizdizka dago ain lan ederra

itza baño argiago.

Ziñan guztia opaldu zendun

ura baño garbiago,

Euskalerria biurtu nairik

sua baño maiteago.