Bestela ito egingo nauzue, hil

M. Zarate

Ez!

Ez, ez!

Ez, ez, ez!

Ez dut nahi

gure hizkuntzaren

zeharkeriazko kutsaduraren

etangabeko zurrunbiloaren

zurrupa mareagarriaren

zorabiozko jirabiraren

goitika higuingarriaren

ezinegon larriaren

bizi ezinaren

ezinean bizi.

Ez dut nahi

lehenaren itzalean

galduriko euskararik,

lehenaren lurpean

ustelduriko euskararik,

lehenaren urkamendian

hildako euskararik.

Ez dut nahi

hitz, hizki, hizkuntza

arkaiko ulergaitzik.

Ez dut nahi axularkeriarik,

ez dut nahi larramendikeriarik,

ez dut nahi

aranakeriarik.

Ez dut nahi

sitsak jandako euskararik,

euskara herdoildu hatsitu momiaturik

Atera nazazue,

mesedez,

faborez,

otoi,

museotik,

kanposantutik.

Euskara bizi berri batu gazte bat

nahi dut,

gaurko arnasa, izerdi ta odolez

oratua,

baserri ta hiriz

osatua,

gozoa ta garratza,

leuna ta latza,

egunerokoa,

edozertarakoa.

Atera nazazue,

mesedez,

faborez,

otoi,

museotik,

kanposantutik...

bestela ito egingo nauzue, hil.