Xabier Kintana

Atzo zazpi egun izan ziren,

arreba,

azkenengoz ikusi zintudanetik,

eta gaitzak jo nau.

Gorputza astundu egin zait

eta neure buruaz ere ez naiz

gogoratzen.

Mediku nagusiak baldin badatozkit,

ene bihotza ez da beren erremedioetan

pozten,

ez eta apez irakurleen baitan kontsolamendurik

aurkitzen:

ez baitu hondorik ene gaixoak.

Esan biezadate: "Hementxe duzu arreba"

eta horrek bai birbizituko ni;

haren izenak arima

indartuko lidake osorik.

Haren berriak izan eta neronenak

bidaltzea berari,

horrexek bihotzez senda nazake

egiazki,

Mesedegarriagoa zaitut, arreba neurea,

beste edozein medizina baino,

eta hitz eskribatuek ez dute, zure ondoan,

inolako baliorik.

Nire osasuna bera urrundik

honatzen datza,

arreba ikustean, ongi sentitzen bainaiz;

begiak irekitzen baditu, orduan,

gaztetzen zait gorputza,

eta hitz egiten badu, berriz ere,

sendo naiz gelditzen.

Besarkatzen dudanean, mina, nigandik

urrutzen da.

Baina ene ondotik joana da,

orain zazpi egun direla.

Egypto Zaharreko poema itzulia

81-11-23