| 
 
 
Enrike Amonarriz
 
 
 
Ilargi betea,
 
hots urrunak,
 
izar dizdirak,
 
ta gau apaltasunarenpean         Amodiozko bertsoak
 
itzalen hizkuntza.         idatzi nahi nituzke
 
Errekan,         ezagutzen ez zaitudan horrekin,
 
ur itoak,         amodiozko bertsoak
 
igelen murmurioak,         ezagutzen ez nauzun zurekin.
 
mendi erraldoien erakarpena,          Entzun
 
ta bazterretatik         zure aho hertsiaren doinuak
 
gorantz,         ene ezpainetan lehertzean.
 
libelulen jainkoaren         Sentitu
 
hats kosmikoa.         zure sentimenduaren taupadak
 
Isiltasuna.         ene bihotzaren kontra zapaltzean.
 
Handik         Bertsozko amodioak
 
           eta         bizi nahi nituzke
 
                 hemendik,         betitik
 
mintzaira lurpetuen         ezagutzen zaitudan zurekin.
 
izaera majikoa
 
lurgaineratzen.
 
Ziztada batetan,
 
izar hilkor baten txeletada.
 
Tximeleten loan jaiotako
 
ipurtargien erresuma, 
 
koloreen suntsipena, 
 
ta bat bateko 
 
hilezkortasuna.
 
Zein ederra litzatekeen bizitza
 
ederra balitz
 
 
 
 
 
              
             |