Enrike Amonarriz
Ilargi betea,
hots urrunak,
izar dizdirak,
ta gau apaltasunarenpean Amodiozko bertsoak
itzalen hizkuntza. idatzi nahi nituzke
Errekan, ezagutzen ez zaitudan horrekin,
ur itoak, amodiozko bertsoak
igelen murmurioak, ezagutzen ez nauzun zurekin.
mendi erraldoien erakarpena, Entzun
ta bazterretatik zure aho hertsiaren doinuak
gorantz, ene ezpainetan lehertzean.
libelulen jainkoaren Sentitu
hats kosmikoa. zure sentimenduaren taupadak
Isiltasuna. ene bihotzaren kontra zapaltzean.
Handik Bertsozko amodioak
eta bizi nahi nituzke
hemendik, betitik
mintzaira lurpetuen ezagutzen zaitudan zurekin.
izaera majikoa
lurgaineratzen.
Ziztada batetan,
izar hilkor baten txeletada.
Tximeleten loan jaiotako
ipurtargien erresuma,
koloreen suntsipena,
ta bat bateko
hilezkortasuna.
Zein ederra litzatekeen bizitza
ederra balitz
|