Xabier Montoia

Kexa eta Promesa (Arestiren moduan)

Bai triste nago

hainbeste jende artean

Kexatu zen

gizona

Barazkijale naizen arren

harrapatzen zaitudanean

zure hezurmina barne

xurgatuko dizut.

Promexatu zuen

gizonak.

In the morning

Katilukada bete zopa eta makarrak gosaltzen ditudan bitartean,

Eginek goiz bakoitzeko torturak

zerbitzen dizkit.

Potroetan kolpeak, elektrizidade korronteak.

neskatilak bideetan bortxatuak

ez didate goragalerik ematen,

areago, behar ditut

Karlosek egunero bere zaldia behar duen bezala.

Eta Gasteizen

tabernak itxi dizkigute,

are okerrago, musika kendu digute.

Alkate burusoila, bere espartzuzko gurutzearekin.

Auzo-elkarteak detergenteak intsentsubotatzen.

Ene aita.,ene ama eta ene izeba-osabak hankatartea

arraskatzen dute, konplazituak.

Eta drogazaleek malkoak xirinkatu zituztela

mafiak zeruari disparatu ziola

eta gazteek fortuna erre zutela

alegatzen dute.

Aluek, Rock,n,rollarekin bukatu duzuela, pentsatzen ote duzue?

Urrunean,

Zorroagako ondoan

etxe bat izekitzen ari da.

Garren kolore gorria

egunsentiaren urdina gainean

nola gustatzen zaidan!

Seroreen kolejioan

kuadrozko gonadun neska-txikiek

bere amei muxu bat ematen diete

klasean sartu baino lehen.

Negua etorri dela iruditzen zait

barrengua jarri hehar dut.

T.V.

Zure gorputzak

telefonoko ekinaldi itsuarekin

ene gogoan soinu eta durundi egiten du.

Eta badakizu?

oheko ordu zoriontsuak,

argitsuak, berriz, projektatzen dira,

igandeko jokaldi hoberenak bezala

mobiolan,

eta berriro

—haga handi bat bezala—

bustitzen nau

bere urratseren honda zuriak

ene gorputzan utziz.