Lizardiren mendi gainetik

Koldo Izagirre

Argiak ez beste ditut maite

gailurrak...

Hegalik gabekoetara ekarten

nau lurrak.

Oinez besterik ezin

oinez eta ez airez

nik bideak

egin

oinez eta oinazez

nahiz hanka biok hautsi

bidea ez baita bidazti:

ezin ninteke sasi

guztien

gainetikan bizi.

Eskuz diet behar

eskuz eta ez mokoz

nik lagunei

heldu

eskuz eta estu

datorkigun uholdean

inor salba dadin:

ezin ninteke sasi

guztien

gainetikan bizi.

Hitzez ditzagula

hitzez eta ez txirulaz

esatekoak

kanta

urretxindorrak ez baitaki

torturaren dantza:

ezin ninteke sasi

guztien

gainetikan bizi.

Larruz niezazuke

larruz eta ez lumaz

maitasuna

froga

larruz eta lurraz

amodio garbiagora

emateko urrats:

ezin ninteke sasi

guztien

gainetikan bizi.

Besoz ohi baitira

besoz eta ez hegalez

hildakoak

jaso

besoz eta basoz

bihur daitezen sustrai

luizi honi eusteko:

ezin ninteke sasi

guztien

gainetikan bizi.

Zutunik nahi nuke

zutunik eta ez auspez

urkabera

etorri

zutunik eta etenik

diet egingo irri

hodei honen azpitik:

ezin ninteke sasi

guztien gainetikan bizi.

Gainik gain nenbilke

ai, hegaztia banintz...

Inoiz nahi ez nuke

sasi

guztion

gainetikan bizi.

Hodei honen azpiko

lur gainera naute

hegalik gabekoek ekarri.

(Argitaratzear dagoen «Ultimatum» bere poema liburutik)