Negu gaua

Kanko Ispizua

              I

Leibaltzaren tanbor isilak

lantzarra jotzean,

lur iraulian ostentzen dira

zapuak lez bihotzak.

              II

Badoa apurtuz errealitatea;

non kristal izpi apurrak

oroimenaren zertzeladak diren,

iragandako heriotzak diren.

              III

Lur urrunetako berbaren ametsa

eta arerioen odol epikoak dastatu ahala

zugan datoz barbaroak,

nigan datoz barbaroak,

negar ez egiteko era isilean,

harri zaharrak,

horbel horituak,

eskuak pausatzeko estraineko eran,

zu-ni gara.

Irrifarrea atera zaizu

eta niri zugan.