Arrosa urezko ihintzetan

atseginean galtzear...

A. Irureta

goroldio eta otalore artean

maitasun jokoaren eztiak

dastatuz lehen aldiz

amaigabeko belardian

musu eman genion elkarri

bihotz sutuez...

amodiozko berba laztanetan

tentazioz bustirik gure begiradak

zure hatza miazkatuaz

nire ezpainak laztanduz

zapore mizke batez...

gauaren itzaletan izkutatuz

dardar batetan musukatuz

gure mihiek bat egin arte...

begirada iheskorrez

zure hatsa belarrian sentitzean

eta lepoan barna irristatuz

diti puntetaraino

sabelpeko dardara

hotzikara

kilikadura amaigaberat

zoramen apurrak

zoramenaren mamiak

mihiaz xukatu nituen zurekin

gazi-gez...

gure gorputzak deskribatzen zituzten

izerdi tanttak izotz

xurgatuz eromen batetan

urtuz

zure arnas beroa nigan

nire bilo bustian nabigatzen...

izarren argitik edan genuen

haizearekin larrutan

lore ximelen ferekan

amodiotan ito ginen

ihintzezko izaretan

marrubi irrifar

ezin asez

igurtziz

laztanez

desiotan erdituz

hustuz

nire ezpainak zureetan itsatsirik

nire esku hezeak zureetan indarrez

zuku kilikagarri baten egarriz

ezin asez

denbora lehertuz

orduak arezko erloju bati xixkatuz...

sukarretan biztuz

olgatu ginen

gorputz ximur guztietan

bukaerarik gabeko ahienean

lazkatu zitzaigun gaua...

gauaren musikaren

dantza karnalean

airearen kulunkan

ttu gesal zaporez

amodioz zauritu ginen

arrosa urezko ihintzetan

atseginean galtzear...