Etsaia
Baudelaire
euskaratzailea: Joakin Balentzia
Ekaitz ilunbetsu besterik ez zen nire gaztaroa,
eguzki distiratsuek hemen eta han zeharkatua;
hainbeste suntsiketa trunboiak eta euriak egiten dute
nor nire lorategian hain fruitu gorri gutxi geratzen bait dira.
Hona hemen ideien udazkena ukitu dudala,
eta para eta arrasteluak erabiltzea premiazkoa da
uholderiko lurrak berriz biltzeko
urak hilobiak bezain haundiak zuloak aitzurtzen dituen lekuan.
Eta nork daki amesten ditudan lore berriek
lur ikusi honetan harearen antzera aurkituko dutenenz
beren kemena eginen duen janari mistikoa?
Oinaze hori, oinaze! Denborak bizia jaten du,
bihotza marraskatzen digun Etsai iluna
hazten eta indartzen da guk galduriko odolaren bidez.
("L'ennemi")
|