Heu estimat la patria com s'estima

Miquel Marti i Pol

Aberria maitatu duzue izatea ematen zizuen

andere zaharra maitatzen den bezala;

Aberria, harroa dena eta mendiak dituena

eta itsaso bat, amoltsuki seaskatzeko.

Hain zuzen, bere errai bizietan hazten

zinduzten populua maitatu duzue;

historia puskarik gabeko populu zaharra

gaitzeritziz beteriko giroan dena.

Eta kentzen zenituzten itzalak eta hazten zineten

amodioaren fruitu garratza eskuetan hartu arte

eta beste gizasemeetan loratu zineten.

Eta une honetan, hilzori geldo batek

laudatu du zuen haragi hutsala eta

baretasunean hil zarete, espektakulorik gabe.

Oh zuek! Hainbeste pertsonaia!

Nork eginen du otoitz zuen hilobien gainean?

Nork eramanen dizue lehen lorerik udan

Nork erestuko zaitue doinu erromantikoz?

Munduko errautsa zarete eta joritu egiten duzue

bizitza hilobitiko zuen kexuaz.

Herregatik onartu zaitue lur amoltsuak

maitaleak lehen gaua onartzen duen bezala,

eta ez da bereizten besarkada sakonean

zer den lurra eta zer zuek, hilak, zuek guziok.