Urrezko aria

A.C. Benson

euskaratzailea: Beiztegi'tar Yon

                VI

             Motzaldia

Nakarrak nauka bartik gokabe,

        Iasankorra dan gupera arinak,

        Barrutik sortzen kezka musinak,

Ederra nabai daiket ala be.

Ganora ontan ez naiz erabe,

        Lanak dagidaz naita erkinak,

        Osotzean nau pozten eginak,

Gogoa indartuz lausorik gabe.

Gaur baina, aldati, sor ta oldozkor,

        Mendira io dot atsegin bila:

Kimu orlegiz sasi ta zozkor,

        Pipilak lertzen dabil Otsaila,

Baso-zelaiak zornagaz mozkor;

        Neugan be erne iat beta sotila.

                VII

              Esiko Lilia

Izbaztarreko labarra igoten

        Aurkitu dodaz lagun barriak,

        Izenik bako sasi-liliak,

Baratz zarretik ederra igorten.

Laru-baltzeran abar ta zorten,

        Musker gordintsu kimu ugariak,

        Zabo amuskoz lernai begiak,

Lilia bera dala maroten;

Izpidun bostkoitz gorrilun guri,

        Biotz erdian urrezko orratza:

«Maite izan nok», dinost, «ta euri

        Eskintzen naukak zador aratza».

Idatz ezina, baina dirudi

        Itun zarreko eresi gentza.