| 
 
 
Elerti
 
 
 
Emakume oleskarijak
 
 
 
«Euzko-Emakume-Abertzale»-Batza'ko Etxakin'ek
 
 
 
Neurtitz zarrak eta neurtitz barrijak dirala-ta, gixonak diñardube; baña, jakiña, gixonak egiñak beti. Emakume oleskarijak ixan dirala ta bai-dirala ondiño be, ¿gixonak ete-dakije?
 
        Laketu, ba, niri emakume oleskarijetzaz jarduten.
 
        Olertija, Euzkadi'n, euzko-abendea baxen zarra da. Gure asabeak, ludija ludi danetik ona, beti abestu ixan dabe: Urtzi'ri abesti gurgarrijak, gau-illaren gabetan ildakuai eresi-abestijak; mutillak neskatillai maitasun-abestijak; etxekojaun eta etxekanderai olentzaro ta Agate Deuna'ren abestijak; gurasuak umiai gabon-abestijak; amatxubak umetxubai seaska-abestijak. Gure Errijaren ogasunik ederrenak abestijak ziran eta sendi-barru, belaunik belaun, gordetzen ziran.
 
        Amabigarren eungiraño abestirik gitxi dazaugu. Amalau eta amaboskarrenian euzkel-olertija naiko aurreratuba eguan, eta amasei eta amazazpigarrenetan euzko-abestijak ugarijak ziran. Amazortzigarrenian oleskari ospatsubak ixan ziran Euzkadi'n eta emeretzijan Euzkel-Pizkundia jayo ta ederretzjantzi zan.
 
        Ezautzen dogun abestirik antziñekuena «Lelo'aren kantua ' ei-da.
 
 
 
                Leloa il Lelo
 
                Leloa Zara
 
                Il Leloa.
 
 
 
        1322'garren urtekuak dira «Beotibar'ko kantuak»:
 
 
 
                Milla urte igarota
 
                Ura bere bidean:
 
                Gipuzkoatarrak sartu dira
 
                Gaztelu'ko etxean,
 
                Nafarrekin batu dira
 
                Beotirar'en pelean...
 
 
 
                Beotibar
 
                ¡Ay Beotibar
 
                idac daukak
 
                Martin de Aybar.
 
 
 
        Aldi berean Amandaro'ren eta Malato Zugatza'ren abestijak entzuten ziran:
 
 
 
                Odoldurik eldu giñan
 
                Mallatu arbola onetara,
 
                eta uren dabezanak
 
                bere alan ikusi gaitubela.
 
 
 
        1430'garren urtian emakume oleskari zintzuak ixan ziran Euzkadi'n: Lastur'tar Milia eta Ortiz de Oro eta Bidaur'tar Sancha. Euren bi tartian eztabaida gogorrak ixan ebezan:
 
        Lastur'tar Milia'k:
 
 
 
                Zer ete-da andra, ardiaen zauria,
 
                sagar errea eta ardao gorria,
 
                alabaya kontrario Milia
 
                Azpian lur orra, gañean arria.
 
 
 
        Ortiz de Oro eta Bidaurre'tar Sancha ren erantzuna:
 
 
 
                Ezdauko Peru-Garzi
 
                ain gatx andia, apukadua gaitik,
 
                Zeruetako mandatua izanik
 
                andrariok ala kunpli jasorik
 
 
 
        Eta olan jarraitu ziran eundaka bertsoz.
 
 
 
                Beste emakume oleskari bat be ixan zan: Otxoa eta Ozaeta'tar Sancha. Beronek 1448'garren urtian idatzi eban. Bañez de Artazubiaga'tar Martin bere senarra ildakuaren gomutaz olerki asko egin ebazan. Ona emen euretariko bat:
 
 
 
                Onateko larra jabiltikora,
 
                lau aragurek berean berala,
 
                Martin Bañez Ibarreta'n il dala.
 
                Artuko dot esku batean gezia,
 
                bestean suzi iraxegia:
 
                Erreko dot Aramayo guztia.
 
 
 
        Urte berean Bizkaya'n Butron eta Ganboa buruzagijen arteko gudaketeak amaitzeko, Ruiz de Ganboa'tar Martin eta Butron'dar Jone'k eskondu ziran eta ezteguba gamutaratzeko euzkel-abestijak egin ziran, eta emaztegayak berak abestu ebazan:
 
 
 
                Berba orren, berba grazia
 
                Berba orri naz ez, dakiola balia
 
                Dardoak egiñarren, bere aldia,
 
                Olasso da euk, egoteko aulkia
 
 
 
        Amaboskarren eta amaseigarren eungijetan be erritar oleskarijak ixan ziran, onelako bertsuak idazten ebezanak:
 
 
 
                Munsiur Chanfarron,
 
                jaun andia,
 
                irungo kalzan
 
                dantza illa
 
 
 
        Baña gixonak eta emakumiak etziran bertsolari errimiak, ikusi dozuben lez. Oraingo aldian arek baño oieskari zindo ta sentzune-kuaguak bai-dira, benetan. Eta Euzkel-Pizkundian emakume oleskari onak ixan dira, antziñekuaguak baño obiak. Ona emen bi, esaterako:
 
        «Utarsus» - Untzeta'tar Sorne», «Onintze - Astibia'tar Pantzeske.
 
 
 
 
 
«Euzko-Emakume Abertzale-Batza»kuak
 
(Bizkayeraz)
 
 
 
                !Itxartu, euzko-alabea!
 
 
 
                Ortzia garbi ta oztin
 
                Dakusku, Sorkaldian,
 
                Argi gorri biguntsuba
 
                Zabalduten asi da.
 
                ¡Itxartu, euzko-alaba
 
                Jagi, emakumia!
 
                Euzkadi geu-Aberrija
 
                Da arrotzaren jopuba,
 
                Oñartian, illunpetan
 
                Danok lo-egon gara,
 
                Bere negar, zotin, oyu
 
                Mingotzak entzun-baga.
 
                Sabin, gure neba onak,
 
                Lenengua entzun eban
 
                Euzkadi'k urgazi-eske
 
                Eiten euskun didarra:
 
                Didarra entzun ta zutik
 
                Bera aldezten jagi zan.
 
                Sabin jarratxen, edonun
 
                Asi dira errijan,
 
                Aberrijaren katiak
 
                Astinduten euzkuak.
 
                Ugartutua dagoz-eta
 
                Bein apurtuko dira.
 
                ¿Eta ondiño lo-zagoz,
 
                Ene aizta kutuna?
 
                ¿Etzaitu ondiño itxartu
 
                Lanaren zarateak?
 
                ¡Itxartu, euzko-alaba,
 
                Jagi, emakumia!
 
                Geure Goi'ko Jaun Onari
 
                Eginotoi, euzkeraz,
 
                Eskatu Euzkadi'ntzako
 
                Bere azkatasuna,
 
                Geure Aita bigun onak
 
                Entzungo dautzube-ta.
 
                ¡Itxartu, euzko-alaba,
 
                Jagi, emakumia!
 
 
 
 
 
Euzko-Gaztedija
 
(Gipuzkeraz)
 
 
 
                Euzko-gaztediya...
 
 
 
                ¡Lora dun landare maitagarriya
 
                Gorri ta goriya.
 
                Ederra da benetan zure aziya!
 
                Ikusten au, maite, landare-gañean
 
                Mardul-mardul aon une berean;
 
                Ikusten aut bakaltegi ederrean
 
                Orriak naroro ditukenean.
 
                Ikusten aut, bai, nire maite-maitea
 
                Aizela lora guzien kutun jabea
 
                Orok emanik izen berdigabea.
 
                Zoriyonekua aiz, ba, ene landarea!
 
                Bañan ¡ai enetxu! zer zorigaitza
 
                Bai-dator bira-biraka ekaitza
 
                Loitturik oroen gogo ta gorputza
 
                ¡Ai zeu errukarriya, lora garbi utsa!
 
                ¡Ua ortik, ekaitz zital ondakorra!
 
                ¡Ua ortik, biyotz-gabe ta gogorra!
 
                Igan ez dek baizik ondakin zaborra
 
                ¡Ua ortik, utzirik lora jatorra!
 
                ¡Zorigoitza! ene deyarik entzunge
 
                Loya egin dek loratxuaren yabe
 
                ¡Ekaitz dollorra! ibillau biyotz-gabe!
 
                ¿Zergatik ondatu dek ene maite?
 
                ¡Gorrotua iretzat gaurtik betiko!
 
                ¡Etsaitzat nauk edonun arkituko!
 
                ¡Billaukeritik ez aiz azkatuko!
 
                Ain az zeken, zital eta biyotz-bako!
 
                Lore gorriya, galdu dek, gaxo-gaxua
 
                Ez ordea ¡alix ori! bere gogua.
 
                Azi samurrian daukat lerden arrua
 
                ¡Bere loratxua izango dan gozua!
 
                Ekaitza juan ta, dator Eguzkiya...
 
                Or daukagu zabalik Gaztediya...
 
                Azia erneturik lora gorriya...
 
                ¡Euzko-en biyotzetan jarriya!
 
 
 
                        Euzkel-olerki onek, antziñakuen onduan jarrita, bai-dauke aldia.
 
                        Baña arek baño askozaz mordollozkuaguak eta itxusijaguak be, bai-doguz ikusi:
 
 
 
                                Markesaren alaba, interesatua,
 
                                mariñeruarekin enamoratua.
 
 
 
                        Eta:
 
 
 
                                Kantabria'ko deskalabrua
 
                                gustiz dolorosua.
 
 
 
                        Emakume euzkotarrak: garbitu, landu, sakondu ta ederragotu daigun gure Euzkera laztana.
 
 
 
              
             |