—Olerti—

Belen'en

Jautarkol

Ama Birgiña Jesus Aurtxoa dula belaunetan,

estalpearen aurrean dago Aurrari festetan.

Belaun-gañean tente jartzen du, exeita aldietan,

musuka berriz jango duela dirudi bestetan.

Aingerutxoak aiei begira kantari inguruan,

ta Aita Jainkoa guzia ikusten poz-pozez Zeruan.

Mendi-alderuntz aien aurretik artzaiak dijoaz,

ta igarotzean, agur...!, diote, makillak jasoaz.

Belen'go umeak estalpetxora danok nai etorri...

Etxe prankotan jarri dituzte naiko ixtillu gorri.

Amonatxoak eguzkia artzen etxe-atarian

beste konturik ez darabilte oraingo aldian.

— «Ikusi al den goi-estalpeko Aur jaio berria?

Euzkia baño argigoa den aren arpegia.

Ez diñat uste pobre batzuen semetxoa danik:

erregezkoen aurra denala egingo niken nik».

— «Erregiñaren arpegia din Andre Mari'k ere...

Noletan utzi genizkiñan guk ostaturik gabe?'.

Jesus aurtxoa loak artu du Amaren besotan.

Aingerutxoak ixildu dira jarrai dezan lotan.

Zeru-irriparra erdi lertuan dauka ezpañetan...

Oi, amets-dagi.... Norekin ote-dago ametsetan?

Gurutze antzo zabaldu ditu orain besotxoak...

Gurutzeakin amets al-dagi Jesus'en gogoak?

Kalbario'ko ametsa, noski, gogoan Aurtxoak.