—Itz-Neurtuz—

Bide mingotzak

Otsalar

Ene gaztaro mingotza

bene-benetan beltza

aterpe bage, noiz atertuko

       ekaitza.

       Orain uxa,

       gero bultza;

zoritxarrez, etorkizuna dut

       aurka.

       Garra ta negarra,

       a! zurrunbillua,

sortzetik daramat naspil

       ingurua.

Ainbeste nai nun

       gogo azkatasun,

nun ote? zelako ote?... Enetzat

       ez-ezagun.

       Aberri erazpen

       ene biotzaren kaden.

Zure aiena otsak, nire erraiak

       mintzen.

       Mundu zabalean

       iñoren mendean.

Etsai zitalak gaitik mirabe biurtu

       ziñan.

       Dakartzun adin

       inork ez-lako ludin.

Ondorengo erriak jarri zaitu

       otsein.

       Noiz arte arerio

       saparrada giro?...

Aberri iopu baten juan zait

       gaztaro.

       Naiz zu uztarpetu,

       etzaitut lazotu;

zure menpeko, beti natzaizu

       gertu.

       Erbal eratzi bage

       emango nuke,

milla aldiz ene bizia zure gaizka

       truke.

       Zu iltzen ikusi,

       zertarako bizi?

Aberri bageko azkatasunak ez baitu

       merezi.

       Illeta zori?...

       nik ezin etzi.

Il bear ba-duzu, ni zurekin

       suntzi!