Nere Baserri Txuriya

J. Basurko

Askotan nago begira

Gure tellatu azpira

Enadak duten kabira,

Ori utzita, udara azkenez

Juaten dira urrutira...

Udaberriyan ostera

Zintzo etorriko dira

Sortu ziraden tokira.

Oyek tellatu azpiya

Dute leku bereziya

Or baidaukate kabiya

Badut nik ere, nola enadak,

Txoko maite pozgarriya.

Nere baserri txuriya!

Guda ez beste guziya

Emen egin dut biziya.

Sartuz atean barrena

Eskaratza dut aurrena.

Au dut leku maiteena.

Zenbait oroitza, goxo, eta min

Burura ekartzen dirana.

Ainitz oroitzen zaitena

Nere amatxo laztana

Ainbeste nai ninduana.

Antxe, ate bazterrean

Jarririk aulki batean

Artzen ninduan magalean.

Muxu emanaz, kantatzen zidan

Gure izkuntza maitean...

Ta gero loak artzean

Jartzen ninduan oyean

Maindire zuri artean.

Guduketa gogorretan

Etzayen atzaparretan

Ordu estu larriyetan

Ibilli izan naiz iya illean

Ez dakit zenbat alditan.

Naiz leku urrutietan

Gañero ni ametzetan

Etxeko ate orretan.

Ostera nere lurrean

Aita ta amaren urrean

Ate maitean aldean.

Amak ezana zintzo orroituz

Beti Jauna bildurrean.

Geroztik zori onean

Mendi goiko basetxean

Bizi izan naiz pakean.

Nere ama ill zanean

Gero biaramunean

Goitik jetxi zutenean

Ongi orroitzen naiz nola egon zan

Lau kandel argin erdiyan

Ni bi belaunak lurrean

Atearen bazterrean

Otoitz erdi negarrean.

Beko zelaitikan gora

Eguerdiyan bazkaltzera

Bagatoz etxe aldera.

Or dago atea zenbait gizaldiz

Beti entzuten euskera...

Gure aitonen antzera

Semeak ere aurrera

Mintza bezate gauz bera.