Uda berriya

Aldabe'tar Iokin

Uda berriya, azaltzen zera

ainbat adertasunetan.

Jaungoikuak berak artzen du lana

gogoz zure apainketan.

Ixurtzen ditu sasoi onetan

bikañenak zerutikan.

Asi zaitia, adixkidia,

banan-banan gogoratzen

garai ontako arrigarriyak.

Egiyaz dute betetzen

Zorion osuan gure begiya;

biyotza dute asetzen.

Urrun-urrundik belarritara

dator zintzarri soñua.

Atozte onea, ardi otxanak.

ta ez bildurtu otsua.

Bazka guriyez betia dago

zuen gogozko sorua.

Nun nai loriak iriki dira;

iriki dira millaka,

Ta lorez-lore dabiltz erliak

beren jan ona billak.

Tximinit txurik ariñ dabiltza

egok aztinduz egaka.

¿Ta nun sortu ta agertu dira

eziñ kontala txoriyak?

Begira nola ta zeñ ederki

dauden lumatxoz jantziyak.

Uda berriya goratzen dute

abestuz beren gloriyak.

Sagar zugaitzak loretu dira

elur zuri beziñ zuriz.

Loretegitan jantzi zaizkigu

arros ta beste asko gorriz.

Gauza guztiyen Egille onak,

egiñ ditu denak ongiz.

Lurpetik gora dator bizitza

arrigarrizko indarretan.

Zugaitz guztiyak osatu dira

osto ta orri apañetan.

Garuak berriz zabalduko du

usai ona mendiyetan.

Kukua ari da ixilldu gabe

kantari arbol adarretan.

Kirkirra berriz mintzatzen zaigu

belar zelai bazterretan.

Ta denak-denak ari zaizkigu

onen pozez berriketan.

Ontasun dena Uda berriyak

zabaltzen du zokuetan.

Golde erdoya geldi zegona

sartuko da soruetan.

Gero aziya, azi onena

oreiñgo degu lurretan.

Ta Zuk, Jaun on, andik aurrera

ongi dakizu zer egiñ.

Nai dezun eran jostatzen zera

aiziakiñ ta euriyakiñ.

Bedeinka itzatzu gure lur aldeak

Zure esku ongilliakiñ.

Orio'n, 1950