L I T E R A T U R   A L D I Z K A R I E N
G O R D A I L U A

 

 
 

                   - Orrialde nagusira itzuli
                   - Maiatz aldizkaria
                   - Ale honen aurkibidea

                   - Ale honi buruzkoak (azalaren irudia eta fitxa)

Aurreko artikulua— Maiatz 6. Garazi (1984-apirila) —Hurrengo artikulua




 

 

Lehen eta orai

 

Piarres Adame

 

                        Airea: Bidarraitarra nuzu bai nahi ere

 

                   1

Izan nauk ipharrera hego aldetik

Iguzkiko partera mendi batetik.

Eta diat ikusi guzien gainetik

Inozentzia hainitz gizonen partetik;

                   Abila hargatik

                   Duk, egundainotik;

                   Egin gabe deusik.

Ederkiena bizi bertzen lanetik.

 

                   2

Munduan jarri zuan injustizia.

Nagusitu zelakotz alferkeria

Zenbait abilek, ez dik denbora handia,

Beretua zutela, mundu hau guzia;

                   Hik laboraria,

                   Eragin hazia.

                   Eta bil bihia?...

Abilarentzat zuan ogi xuria!!!

 

                   3

Aditu diat ere bazka onenak

Ez zituela zaldi nekhatzen zenak

Oilo, ollasko eta ollanda gizenak

Jaten ez zituela hazten zituenak;

                   Janari finenak,

                   Arno gozoenak,

                   Gauza hoberenak,

Abilek zituztela iresten denak.

 

                   4

Sortzetik hiltzeraino, laboraria,

Uztarri-pehan zuan hire tokia.

Eta, beti lanean higatuz bizia

Hirerik ez zukeian non phausa erhia;

                   Bertzena guzia...

                   Zer injustizia

                   Ikharagarria!

Azienden herrunkan hintzen jarria!

 

                   5

Hogoi mendez bederen hola munduan

Gizona gizonaren esklabo zuan!

Abilek ezarria urhezko tronuan,

Bazuan bat errege guzien buruan ;

                   Haren inguruan

                   Alferrak zituan

                   Bizi deskantsuan

Eta gu lanarekin beti guduan!

 

                   6

Lagunak, ez duk errex orai sinhesten

jenden inozentzia nolakoa zen;

Erregeren nahia baldin hala bazen

Miliunka zitian gizonak altxatzen

                   Harmak har-arazten,

                   Lerroan ezartzen

                   Gerlarat egortzen

Eta han inozentak elgar xahutzen.

 

                   7

Zinez zorigaitzeko denbora hetan

Nolako miseria zen bazterretan

Pobreak bilhuziak non nahi bidetan,

Hotzak eta goseak hilak erdietan!

                   Zenbat ama hetan

                   Haurrak besotan

                   Gaixoak herrestan!...

Alferrak libertitzen jauregitan!

 

                   8

Ethorri zuan bada noizbait orena

Gizona herrestatik altxatu zena.

Eta porroskaturik gate zakarkena

Bere gizon deretxoak hartu zituena!

                   Hau gure aitena

                   Duk obra lehena

                   Eta ederrena

Gizona esklabotik egin zuena.

 

                   9

Xoil ez dik ehun urte, lagun maiteak

Gizonaren herrunkan gure jartzeak

Lehen? Batzu nagusi... esklabo bertzeak.

Iduri aita baten ez ziren umeak!!!

                   Geroztik jendeak

                   Handiak, xumeak

                   Aberats, pobreak

Lerro berean gaitik jarri legeak!

 

                   10

Ala dadin aberats, ala pobrea

Gizona gizonaren duk haurridea.

Eta gu goratzeko bertzen aphaltzea,

Gure anaiari duk laido egitea!

                   Elgar aditzea

                   Elgar maitatzea

                   Eta laguntzea

Hori duk egiazko Yainko-legea.

 



Literatur Aldizkarien Gordailua Susa argitaletxearen egitasmoa da.